بررسی چند نشانگر بیوشیمیایی و عملکرد دانه لوبیا در شرایط تنش خشکی

بررسی چند نشانگر بیوشیمیایی و عملکرد دانه لوبیا در شرایط تنش خشکی به کوشش: زهرا اسلامی خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در جهان است. به منظور بررسی برخی صفات بیوشیمیایی، عملکرد و اجزای عملکرد در ارقام مختلف لوبیا و شناسایی بهترین معیار و مرحله رشد در انتخاب ارقام مقاوم، 10 رقم لوبیا در سال زراعی 91-1390 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در منطقه باجگاه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش تیمار اصلی (تنش آبی) در دو سطح آبیاری نرمال (100 درصد fc ) و تنش آبی (60 درصد fc ) و تیمار فرعی ارقام لوبیا (10 رقم ) می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش خشکی بسیاری از صفات مورد مطالعه را به طور معنی داری تغییر داد. معیارهای بیوشیمیایی دارای بیشترین ضریب اطمینان برای شناسایی ارقام مقاوم بودند. همچنین کاتالاز و پراکسیداز به عنوان بهترین معیار های بیوشیمیایی مقاومت به خشکی شناخته شد. بیشترین تغییرات برای صفات مورد اندازه گیری در مرحله پرشدن نیام صورت گرفت. ژنوتیپ های قرمز اختر، چیتی خمین، چیتی e9، چیتی e10 مقاوم ترین و ژنوتیپ های سفید ژولسی و چیتی صدری حساس ترین و ژنوتیپ های سفید پاک، سفید شکوفا، قرمز ناز، قرمز گلی به عنوان ارقام حد واسط مقاوم و حساس معرفی شدند. واژه های کلیدی : خشکی، عملکرد، کرت های یک بار خرد شده، معیار های بیوشیمیایی